4 سـوال درباره بيسکويـت‌ها


 

نويسنده: پروانه شهركي




 
كِرِم‌دار، كاكائويي، شكري، شور، ويتامين‌دار، سبوس‌دار و... خلاصه اينکه بيسكويت‌ها تنوع گسترده‌اي دارند و بخش بزرگي از محصولات صنايع غذايي را تشكيل مي‌دهند. اصل لغت بيسكويت، فرانسوي و به معناي خوراکي‌اي است كه آن را 2 بار مي‌پزند.
اما در آمريكا بيسكويت به خوراکي‌اي گفته مي‌شود كه خميرش را به‌جاي مخمر به‌وسيله جوش‌شيرين به عمل مي‌آورند. براي آنها، بيسكويت در واقع، ناني است كه سريع آماده مي‌شود. از اين حرف‌ها که بگذريم، مي‌رسيم به 4 سوالي که زياد درباره بيسکويت‌ها مي‌پرسند. پرسش‌هاي زير را همراه با پاسخ متخصصان تغذيه به اين پرسش‌ها بخوانيد.

چقدر بيسکويت بخوريم؟
 

يک باور رايج درباره ميزان مصرف بيسكويت‌ها اين است كه تصور مي‌كنيم هر چه بسته‌بندي‌ اين محصولات غذايي كوچك‌تر باشد، كمتر از آنها مي‌خوريم. اما محققان آمريكايي بين 30 خانم داوطلب تحقيقي انجام دادند و بيسكويت‌هايي شامل انواع نمكي و شيرين را در بسته‌بندي بزرگ و كوچك بين آنها تقسيم كردند. بعد از 3 روز، بررسي وضعيت تغذيه‌اي آنها آغاز شد و نتيجه به‌دست آمده نشان داد افرادي كه 2 برابر ديگران بيسكويت خورده بودند از بسته‌بندي‌هاي كوچك‌تر استفاده كرده و در نهايت كالري بيشتري دريافت كرده بودند. فراموش نكنيد كه اكثر بيسكويت‌ها در هر 100 گرم،‌80 كيلوكالري انرژي دارند و البته اين موضوع در مورد انواع شكلاتي يا كِرِم‌دار صادق نيست پس بهتر است قبل از خريد، برچسب غذايي روي بسته‌بندي آنها را با دقت بخوانيد. نكته ديگر درباره بيسكويت‌ها آن است كه محصولاتي مثل بيسکويت و چيپس‌ مقاديري آكريلاميد دارند. آكريلاميدها تركيباتي هستند كه در محصولات كربوهيدراتي مانند نان يا بيسکويت يا چيپس ديده مي‌شوند. در تحقيقي بين 374 خانمي كه سرطان‌پستان را از سر گذرانده‌ بودند با كساني كه موفق به مقابله با اين بيماري نشده بودند، انجام شد ميزان دريافت آكريلاميد بررسي شد. نتيجه نشان داد با افزايش هر 10 درصد آكريلاميد به رژيم غذايي، ريسك ابتلا به سرطان 7/2 درصد افزايش پيدا كرده است. بنابراين توصيه مي‌شود مصرف اين دسته از محصولات غذايي هرگز بي‌رويه نباشد.

کدام بيسکويت‌ها سالم‌ترند؟
 

به‌طور کلي، نياز هفتگي ما به فيبر 25 تا 30 گرم در روز است اما متاسفانه بسياري از افراد از انواع تنقلات فيبردار استفاده مي‌كنند و اين تنقلات كه بيسكويت‌ها را هم شامل مي‌شوند، نمي‌توانند مقدار مورد نياز بدن را تامين كنند؛ زيرا قسمت اعظم آنها از آرد سفيد تشكيل شده و ميزان فيبر موجود در آنها كمتر از آرد تركيبي است. در نتيجه، اگر بيسكويتي انتخاب مي‌كنيد، بهتر است از ميان آنهايي باشد كه غلات تركيبي دارند. منظور، همان بيسکويت‌هاي سبوس‌دار است. يادتان باشد كه نوع سبوس‌دار بيسكويت‌ها به ميزان 3 عدد در روز ميان‌وعده مفيد به حساب مي‌آيند كه البته بهتر است با شير به مصرف نرسند زيرا اين فيبر جذب كلسيم را پايين مي‌آورد.

بيسكويت‌ها قند خون را خيلي بالا مي‌برند؟
 

در مورد بيسكويت‌ها و مزايا و معايب‌شان باورهاي متفاوتي وجود دارد. به‌عنوان نمونه اين تصور كه مي‌گويند بيسكويت‌ها به اندازه نان سفيد باعث افزايش قندخون مي‌شوند، اشتباه است. درست است كه بيشتر محصولات غله‌اي مانند نان سفيد باعث افزايش قند خون مي‌شوند و درواقع انديس گلايسمي آنها افزايش پيدا مي‌كند اما اين مساله در مورد بيسكويت‌ها صحت ندارد. بيسكويت‌هاي خشك با طعم نسبتا شيرين در عملكرد آنزيم‌هاي گوارشي كمتر اختلال ايجاد مي‌کنند و در نتيجه آزادسازي گلوكز در خون، پس از مصرف آنها، بسيار آهسته انجام مي‌شود. البته بيسكويت‌هايي كه در آنها مقدار اين اندکس پايين‌تر است (مثلا انواع سبوس‌دار)، گزينه‌هاي مناسب‌تري براي خريد هستند.

ورزشکاران بايد بيشتر بيسکويت بخورند؟
 

اگر بپرسيد افرادي كه فعاليت‌هاي ورزشي مي‌كنند بايد در برنامه غذايي‌شان بيسكويت‌ باشد يا نه؛ پاسختان مثبت است. قبل از فعاليت‌هاي ورزشي براي حفظ قند خون يا در طول انجام يك فعاليت ورزشي، خوردن مواد غذايي حاوي كربوهيدرات يا قند هستند، تاثير مثبتي بر نتيجه کار آنها مي‌گذارند.
منبع:www.salamat.com